sint nicolaas - Abe de Verteller

De oorsprong en betekenis van Zwarte Piet

Abe de Verteller — Wed, 09 Oct 2013 17:31:44 +0000

Het Sinterklaasfeest is te zien als een heidens midwinterfeest. (1) Het feest zit tjokvol heidense vruchtbaarheidssymboliek en rituelen. Als ik deze allemaal zou willen behandelen dan zou dat een boek vullen. Ik beperk mij daarom nu tot het gedoe rondom Zwarte Piet. Sint is een racist wordt gezegd, want hij houdt zijn pieten als negerslaven en daarmee wordt hij door velen gezien als een fout overblijfsel uit het koloniale tijdperk. Over dit vraagstuk denk ik een stuk genuanceerder. Om hier beter op in te gaan moeten we terug naar de oorsprong van Sint en Piet. Dit doe ik door bekende gegevens over de Piet op een symbolische manier te duiden. Er is weinig met zekerheid te zeggen over zijn herkomst, maar er is veel symbolisch aannemelijk te maken. Alles wat ik wel heb kunnen vinden van schriftelijke bronnen over de herkomst van Zwarte Piet wijzen naar een oudere figuur namelijk Zwarte Klaas! (Lees hierover dit artikel van mijn hand: Piet als bullebak en sint als Zwarte Klaas: de vroegste bronnen van Zwarte Piet en Sinterklaas) Maar nu verder over de symboliek van Zwarte Piet.

Spanje en de onderwereld

Sinterklaas en zwarte Piet bestaan en komen uit Spanje, zeggen ze… De kerstman en zijn elfjes bestaan ook en komen van de Noordpool, zeggen ze… Zoals zovele dingen rondom mythische personages is dit waar en niet waar. Letterlijk bekeken is het flauwekul, maar symbolisch bekeken klopt het wel degelijk. Zij komen namelijk uit de Andere wereld! Iets scherper gesteld, de Onderwereld. Het verhaal dat Sinterklaas uit Spanje komt is een late vervanging van het oudere verhaal. Mogelijk heeft dit te maken met de associatie van Spanje met de Moren, zwarte mensen. Deze Moren werden in het verleden weer soms verward met duivels of zwarte geesten. (2) Sinterklaas komt ook van over de grote, grote zee. De zee is altijd beschouwd als de scheidslijn tussen deze en de Andere wereld. Voorbij de horizon zou Atlantis liggen of Tir-nan-Og, het land van de doden en de elfen, of het land Spanje waar de Sint het grootste deel van het jaar verblijft.

Krampus; de zwarte Piet van Oostenrijk

Nu werd de onderwereld door het christendom veranderd in een hel. Een plaats van pijniging en diepe ellende. Wezens die hier vandaan kwamen moesten wel kwade demonen of duivels zijn. De heidenen keken hier heel anders tegenaan. Hel was voor hen de benaming van de onderwereldgodin en tevens de naam voor de onderwereld zelf! Voor hen was deze plaats een broedkamer voor de krachten van vruchtbaarheid die in de lente weer met volle pracht zich zouden laten tonen! Dit waren de natuurwezens of elfen en zeker geen kwade krachten. In de winter waren ze nog zo zwart als de zwarte aarde, waar ze in rustten. In de lente werden ze meer groen getint samen met de opkomende vegetatie. (3)

Zwarte Piet als duivel en natuurgeest

In de late middeleeuwen was de voorloper van Zwarte Piet – die toen waarschijnlijk nog niet zo werd genoemd – een duivel. Sinterklaas had deze door middel van zijn heiligheid getemd en tot dienaar gemaakt. (4) In de negentiende eeuw werd van zwarte Piet helaas een donkerhuidige knecht gemaakt. Vanuit de nog oudere – heidense – symboliek is hij onder andere te zien als de kracht van de vruchtbaarheid, die zich in de winter verborgen houdt in de zwarte aarde. Je kan het beleven als één kracht, één zwarte Piet, maar het kunnen er ook duizenden, miljoenen zijn onderverdeeld in elk zaadje, knopje en bolletje wat bevrucht wordt met levensenergie zodat het op het juiste moment kan uitbotten. Zwarte Piet strooit zijn levenskracht en zijn te ontkiemen zaadjes in het rond alsof het pepernoten uit een grote zak zijn! Sinterklaas is – in die optiek – de levenskunstenaar of tovenaar die, die krachten weet mee te brengen uit de Andere wereld naar onze wereld. Let wel, dit is geen beeldspraak of allegorie, maar een esoterische waarheid. Deze is niet door een wetenschap vast te pinnen, maar je kan het wel met je eigen innerlijke oog aanschouwen.

De kerstman en zijn elfen

In Amerika (en door de grote invloed van de Verenigde Staten in nog veel meer landen) kent men Sinterklaas beter als Santa Claus, oftewel de Kerstman. Zijn feest wordt een paar weken later gevierd. Toch gaat het – symbolisch bekeken – om één en dezelfde persoon. Hij komt echter niet uit Spanje, maar van de Noordpool. Het noorden werd al door de oude Germanen als de plaats gezien waar de onderwereld (of zijn ingang) gesitueerd was. (5) In de folklore wordt de kerstman geholpen door de elfen. Elfen zijn al van oudsher geïnterpreteerd als natuurwezens, dus het ligt voor de hand dat zij Santa Claus helpen bij het wakker maken van de in slaap gevallen krachten van vruchtbaarheid. De analogie helpt ons ook om te concluderen dat Zwarte Pieten dezelfde functie hebben als de elfen.

Het roet van de schoorsteen

Er is nog een reden waarom Zwarte Pieten zo zwart zijn. Namelijk vanwege het roet in de schoorsteen. Zij moeten zich telkens door een schoorsteen laten zakken en krijgen zo heel wat roet op hun gezicht en handen. Wat zou hier de symboliek van kunnen zijn?
Tussen deze en de andere wereld is er een verbinding. Heksen en tovenaars vliegen – volgens de oude sagen – door de schoorsteen naar buiten en Zwarte Pieten en Sinterklaas/ Santa Claus gaan via deze weg naar binnen. (6) Letterlijk bekeken is dit flauwekul, maar als de schoorsteen het gat is waardoor de geest uit het lichaam kan komen, is het symbolisch en energetisch zeer waar! Als Sint en Piet ons huis binnenkomen, komen zij eigenlijk in ons energetische lichaam. Dit kan ook verkeerd gaan als vreemde entiteiten ons lichaam binnendringen en energie van ons stelen. Maar Sint en Piet komen met goede bedoelingen. Wie zijn schoen heeft gezet – en er lekkers in heeft gedaan voor het paard – kan erop rekenen dat er de volgende morgen cadeautjes of zoetigheid in zijn schoen zal zitten. Dit zetten van de schoen is een zeer krachtig ritueel van verbintenis met de natuurwezens. De schoen kan je zien als een vruchtbaarheidssymbool en staat dan voor de baarmoeder en/of de vagina. Hierin wordt een offer geplaatst voor de natuurwezens. In dit geval het paard, maar elders is het voor de Pieten of de elfen. Dit gebaar wordt beloond met een gave van energie. Het is zonnekracht, kiemkracht, vuur- en daadkracht om de slapende energie die in je schoot ligt, weer tot leven te wekken! Dat doet de Sint en dat doet zijn knecht Zwarte Piet! Om dit te kunnen doen moet hij eerst wel door die nauwe – met roet gevulde – schoorsteenpijp kruipen.

Allerlei opgekropte emoties en frustraties kunnen voor een verstopte schoorsteen zorgen. De opening tussen deze en de andere wereld is dan zeer nauw. Hoe meer roet en verstoppingen de Zwarte Piet tegenkomt, hoe minder cadeautjes van energie hij door de schoorsteen in de schoen kan stoppen. Als aanmoediging kan hij zout en peper in de schoen doen. Zout om je aan te moedigen je zoute tranen vrijelijk te laten stromen en peper om wat “peper in je reet te stoppen” oftewel om wat meer tot actie te komen. Zo kan het roet in de schoorsteen vrij komen en zullen je daden vruchten afwerpen! Als de Pieterman of zijn baas wèl zonder problemen door de schoorsteen kan komen geeft hij pepernoten, speculaaspoppen of (chocolade)geldstukken. Dit zijn allerlei vormen van vruchtbaarheid, respectievelijk in de vorm van zaadjes, kindjes en zonnekracht. Vruchtbaarheid moet je hier breed zien. Niet alleen vruchtbaarheid in de vorm van nageslacht, maar ook in de vorm van nieuwe plannen, projecten, bouwwerken en geesteskindjes.

De pechvogel

Wie dit niet krijgt heeft pech. Dat woord is etymologisch verbonden met pek. Pek of pik(zwart) is een kleverig zwart goedje dat goed te associëren valt met roet. Beiden zorgen ervoor dat je energiekanaal niet goed doorstroomt. Er zitten teveel blokkades in de weg. Wie zich dan toch buiten de gemeenschap stelt en naar de Andere wereld wil vliegen, begaat gemakkelijk een misdaad. In deze wereld gaat het dan meestal om diefstal van goederen, in de andere wereld is het diefstal van energie. Wordt hij op deze misdaad betrapt, dan zal hij een symbolische straf krijgen. Hij wordt dan besmeurd met pek en veren. Zo wordt hij de pechvogel! Wie na het zakje met zout of het dreigen met de roe nog niet wou luisteren moest mee in de zak en mee naar Spanje! Dit kan wel eens een verwijzing zijn naar oude inwijdingsgebruiken waarin de dorpstovenaar c.q. sjamaan de oudere en dus stoutere (= dappere) jeugd meenam in een trance ervaring om zo hun overgang naar de volwassen wereld te markeren.

Conclusie

Sinterklaas in Duitsland met knecht Ruprecht

Sinterklaas vieren is een van de meest krachtige rituelen die we nog over hebben gehouden uit de heidense tijd. Het is een kinderspel geworden, maar als je de diepere lading en betekenis in je opneemt, dan wordt het een spel voor iedereen. Het helpt je om de overgang te maken van de duistere dagen van de Midwinter naar een periode van groeiend licht. Natuurlijk zijn er onfrisse lieden die van de zwarte Piet een persiflage maakten (soms inclusief dommig, gedrag en fout Surinaams accent) maar de oorsprong van het verkleden als zwarte Piet ligt bij het oproepen van een oeroude magie. De magie van het geloven in een wonder en het stimuleren van vruchtbaarheid in een duistere, sombere tijd. Iets wat we in deze donkere dagen goed kunnen gebruiken! (7)

Abe van der Veen 2012

Noten en literatuur

Zie ook mijn andere blogs over sint Nicolaas: http://www.abedeverteller.nl/de-vroegste-bronnen-van-zwarte-piet-en-zwarte-klaas/
http://www.abedeverteller.nl/van-zwartepieten-negerzoenen-en-moorkoppen/
http://www.abedeverteller.nl/sinterwodan/
http://www.abedeverteller.nl/van-duivelse-pieten-en-zwarte-klazen-de-monsterlijke-helpers-van-sint-nicolaas-3/
http://www.abedeverteller.nl/de-horrorsint-sinterklaas-als-boeman/

(1) Ko en Joke Lankester – Acht Jaarfeesten p. 51
Dit is een zienswijze dus elke keer wanneer ik schrijf; ‘het is zo’, mag je ook lezen; ‘je kan het zien als’, of ‘naar mijn mening is het zo. Dit wil niet zeggen dat er geen historisch feitenmateriaal is, maar dit is zo summier dat de conclusie die je er uit trekt uit de aard der zaken speculatief zal zijn. Wij weten niet hoe onze voorouders een midwinterfeest hebben ervaren en welke betekenis zij er exact aan hebben gehecht. De grootste kans is dat zij het gewoon deden, omdat je dat nou eenmaal zo doet. Ergens in de loop van eeuwen is deze winterse maskerade stilaan verchristelijkt, van zijn scherpe randjes ontdaan en vervolgens verkinderlijkt en geseculariseerd. Dit proces gaat langzaam, verschilt per regio en onttrekt zich grotendeels aan onze waarneming door gebrek aan bronnen. Dit geeft ruimte om te speculeren en dat doe ik dan ook. Dat een Zwarte Piet zoals wij hem nu kennen pas vanaf het begin van de negentiende eeuw in schrift en beeld te vinden is, wil niet zeggen dat hij toen uit het niets verschenen is!

(2) Janssen – Nicolaas, de duivel en de doden p. 161
De associatie van Spanje als substituut voor de onderwereld is een conclusie die ik trek uit de associatie van de Moren van Spanje met duivels of geesten. Een associatie die al voorkomt in de dialogen van Gregorius de Grote (zesde eeuw n.o.j.)

(3) Hel wordt uitgebreid omschreven in de Edda. http://en.wikipedia.org/wiki/Hel_(being)
De theorie dat Sinterklaas met vruchtbaarheid te maken heeft wordt door de huidige wetenschappers als achterhaald beschouwd. Toch was vruchtbaarheid voor alle op landbouw en veeteelt gebaseerde maatschappijen van levensbelang. Al sinds mensenheugenis spelen rituelen in op de wens van overvloed.

(4) Janssen – Nicolaas, de duivel en de doden p. 152
Voor meer info over duivelse Pieten, zie ook mijn artikelen: http://www.abedeverteller.nl/van-duivelse-pieten-en-zwarte-klazen-de-monsterlijke-helpers-van-sint-nicolaas-3/
http://www.abedeverteller.nl/de-horrorsint-sinterklaas-als-boeman/
Dit wordt voor het eerst expliciet vermeld in Brunswijk in 1400. In de Oostenrijkse en Duitse gebieden bestaat het gevolg van sint nog steeds uit een soortement duivels. Zij heten o.a. Krampus en Knecht Ruprecht.

(5) Edda – Sturluson (vert. Otten) p. 73
Beneden en noordwaarts ligt de ‘helweg’ staat er in de proza-Edda als Hermodr op reis gaat om zijn broer Baldr uit de onderwereld te halen.
(6) Janssen p. 45
Ook de Romeinse Lares, de huisgeesten wonen in of bij de haard. Dit beeld van de haard en de afvoer van de rook via de schoorsteen – of een eenvoudiger gat in het dak – is oeroud.
De Zwitserse Schmützli is een duidelijker voorbeeld van een helper van de Sint die Schmütz oftewel vuil op zijn gezicht heeft gesmeerd.
(7) Mijn persoonlijk favoriete Piet is en blijft pikzwart! Niet bruin dus en zonder kroeshaar of rode lippen. En nog het allerbelangrijkst: deze Piet draagt geen pagepakje! Juist door deze tragische toevoeging in de negentiende eeuw werd Piet van donkere geest/demon tot een olijke donkergetinte mens. Piet zou net zoals vroeger en zoals het nog steeds gebeurd in zuidelijker streken weer bont, huiden en hoorns moeten dragen!

8) Acht jaar na dit schrijven moet ik helaas erkennen dat het diepere aspect in de betekenis van Zwarte Piet allang niet meer wordt herkend en dat dit ook niet snel terug zal komen. Het feest in zijn huidige vorm is dusdanig geseculariseerd en geciviliseerd dat het niet meer uitmaakt of Piet zwart is of roetvegen heeft of anderszins. De kinderen zullen er niet minder van genieten en alle mensen met een Afrikaanse oorsprong of met een donkere huidtint zullen er dan naar alle waarschijnlijkheid meer van kunnen genieten. De volwassene met een bleke teint had al bijna de sint in de uitverkoop gezet en was dan overgelopen naar de kerstman, ware het niet dat met het Sinterklaasjournaal en de vele bioscoopfilms de Sint weer ‘hip’ was gemaakt. Die ‘normale’ volwassen Nederlander keek ook al niet om naar meifeesten, oogstfeesten en andere allang verdwenen gebruiken en die maalt zeker niet om de diepere, esoterische betekenis van het feest. Dus waarom die hakken in het zand? Het sinterklaasfeest blijft een prachtig feest wat velen dierbaar is, maar het zal niet verdwijnen. Sint verdwijnt niet als Piet roetvegen krijgt, het kinderfeest blijft bestaan, maar verandert weer een stukje en zo is dat alle vele malen eerder zo gegaan. Dit doen is niet impliciet toegeven dat je fout zat en al die tijd racist was, maar dat je erkent dat er elementen van racisme in het uiterlijk van Zwarte Piet zitten en dat je dus over je eigen schaduw heen kan stappen. Ik zou persoonlijk kunnen leven met een roetpiet. Dit zou een mooie handreiking zijn naar degenen die moeite hebben met het racistische element dat gaandeweg toch ook in Piet is geslopen. En toch snap ik dat dit verrekte moeilijk is voor velen. Dit komt omdat de Piet-discussie onlosmakelijk verbonden is geraakt aan een breder racismedebat.
Het toegeven aan verandering wordt namelijk lastiger gemaakt doordat het lijkt dat je toe moet geven aan een leugen. De oorsprong van Piet ligt een stuk complexer dan het negerslaaf verhaal en de liefhebber van Piet doet dit geenszins vanuit racistische motieven (al zitten er zeker racisten tussen). Door zwart op te geven lijkt het dat je leugens moet accepteren als alternatieve waarheden omdat de ‘tegenpartij’ heeft gewonnen en de winnaar heeft altijd gelijk! De blanke/witte is schuldig ad infinitum, want de erfzonde van slavernij en kolonisatie blijft eeuwig aan hem plakken. Toegeven zou betekenen dat je deze erfzonde accepteert en zo maak je je eeuwig schuldig! Deze polarisering is om triest en soms ook om woedend van te worden. Pas als je je aan laat spreken door al deze beschuldigingen wordt het doen van een kleine geste – roetveeg bv. – een enorm moeilijke stap. Juist als je dit koud van je af laat glijden, omdat het werkelijk niets met jou als persoon te maken heeft, kan je grootmoedig zijn. Dan wordt het aanpassen van het uiterlijk van Piet weer een bagatelle, een kleinigheid. Je kunt een voorkeur uitspreken, maar hé waar doen we eigenlijk moeilijk over?
Maar mag dit toegeven dan ook van twee kanten komen? Wie donker van tint is kan er ook voor kiezen om zich niet te laten beledigen of te laten kwetsen. Als er duidelijk geen intentie daartoe is, is dat vrij makkelijk. Als het gaat om een licht pesterijtje – hé daar loopt zwarte Piet! – dan is dat ook prima van je af te schudden. [ik doe hetzelfde als ik weer eens nageroepen wordt met ‘hé daar loopt Jezus’ vanwege mijn lange haar en baard] Er zijn meer en belangrijkere redenen om je zwart te schminken dan ‘blackface’ en daarom mag je moeite doen om die associatie van, zwart gezicht is denigrerend naar gekleurde mensen toe, kwijt te raken. Dat betekent dat negatieve gevoelens je niet meer aangedaan worden, je hebt het zelf in de hand. De ander eeuwig schuldig maken, betekent jezelf eeuwig slachtoffer maken en wie doe je daar in godesnaam een plezier mee? Hiermee ophouden is waarschijnlijk de belangrijkste handreiking naar het ‘andere kamp’. De veel gehoorde zinsnede ‘zwarte Piet is racisme’ is veel te kort door de bocht. Racisme zit niet in het wezen van de zwarte piet maar in de hoofden van mensen die bij dit symbool een negatief geladen mentaal plaatje maken.
Het lijkt mij dat iedere organisatie zelf mag bepalen welke vorm en kleur van Piet hij zal kiezen. Er is in deze tijd geen voor iedereen goede keuze te maken. Er is wel de mogelijkheid om persoonlijk ervoor te kiezen om je niet gek te laten maken, je niet op de kast te laten jagen, je niet te laten kwetsen of beledigen om elkaar als medemensen te zien in plaats van ‘hullie van het pro- dan wel contra- zwartepieten-kamp’. Dat betekent naar argumenten luisteren ook al zinnen ze je niet, daar inzichten over opdoen en je oude mening soms bijschaven, ook al doet dat even pijn, zodat je nader tot elkaar komt en dit kan en moet zelfs van twee kanten komen.

Wil je meer weten over Sinterklaas? Dan heb je hier wat lees- en kijktips:
sintenpietengilde.nl/
https://www.sinterklaasfan.nl/geschiedenis.html
Louis Janssen – Nicolaas, de duivel en de doden
Ko en Joke Lankester – De acht jaarfeesten
William Sansom – Christmas
Tonny van Renterghem – Het geheim van Sinterklaas en de kerstman
https://www.arnoldjanscheer.nl/ films over Sinterklaas en zwarte gestalten door heel Europa heen.

The post De oorsprong en betekenis van Zwarte Piet first appeared on Abe de Verteller.

Sinterklaas en Wodan: wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is..

Abe de Verteller — Tue, 27 Nov 2012 10:55:44 +0000

Sint is een boeman, laat dat duidelijk zijn. Een boeman is een waarschuwing voor kinderen: blijf uit de buurt van water, anders grijpt de waternekker je (anders verdrink je)! Blijf in de buurt van het huis, anders pakt de weerwolf je (anders verdwaal je)! Ga in het donker niet buiten spelen, want anders grijpt de wilde jager je of neemt het dodenleger je mee (nemen enge mannen je mee)! Zo gaf je als ouder grenzen aan, je gaf aan waar het veilig is en waar niet.

De inwijding van de mannenbond

Maar op een dag ben je er als kind aan toe om je angsten te overwinnen. Een enge, imposante kerel roept: ‘zijn er hier nog stoute kinderen?’ En jij roept ja, want je bent stout, je bent dapper. Zo wordt je meegenomen in de zak van zwarte Piet, over de zee gevaren en naar Spanje gebracht. Je gaat het duister, de nacht in, bij je moeder en je kleine broertjes en zusjes vandaan. Als de zak opengaat wordt het geheim verklapt: wij zijn je ooms, je oudere broers, je buurman, maar als we ons zwart maken, als we in het pak gaan, veranderen we en worden Pieten, geesten, Klazen, goden. Vanaf nu wordt jij een van ons. Je kruipt onder moeders rokken vandaan en wordt een man, of minstens een knaap! Het is een spannend geheim waar je deelgenoot van wordt gemaakt. Je hoort nu bij een nieuwe groep van zij die weten, je bent geen klein kind meer. En zo verandert de boeman in een bondgenoot. De angst is overwonnen. Niet meer het zoet van het snoep van de kinderen is je beloning, maar het zakje met zout om je vlees mee te kruiden voor de stoute, de dappere, de echte man! (2)

(Links Sinterklaas en knecht Ruprecht, rechts de Amelandse Sunneklazen komen er aan)

Wodan en Sinterklaas

De opperboeman uit de heidense tijd is Odin, die in onze streken Wodan werd genoemd. De wolven en beren die je zouden opeten als je te ver het bos in dwaalt, zijn de aan hem gewijde dieren. De nekker die loert in het water, staat ook bekend als ‘old Nick’, de duivel, of nog ouder Hnikkar, een bijnaam van Odin. Maar de nik in de stam van het woord kan ook op Nicolaas slaan! De Wilde Jacht die je meeneemt in de nacht wordt in vele versies aangevoerd door Odin of Wodan, maar een enkele maal ook door sint Nicolaas! (3)

De jonge knapen in de heidense tijd die gewijd werden aan Odin moesten hun angsten te boven komen. Lukte dit niet, dan schaamde je je rot en was je een moederskindje. Dus ging je de nacht in en overwon je je angst voor het donker met zijn monsters en spoken. Ten teken daarvan schilderde je je gezicht zwart. Zoals de krijgersbende genaamd de ‘harii’ dat al deden in de Oudheid, ze zijn te vergelijken met het ‘heir’, het dodenleger van Wodan of Herla. (4)

Overwinnen van je grootste angst

Je stond tegenover wilde beesten of woeste mannen en bevocht ze. Je overwon je angst voor de boze, woedende en razende kerels en werd zo één van hen. [Dit zijn de makkers van staakt uw wild geraas, makkers van het wilde heir!] In je extase kon je het berenhemd aantrekken en berserker worden of het wolvenhemd aan trekken en ulfhednar c.q. weerwolf worden, of je gezicht zwart maken en behoren tot het leger van Odin/Sinterklaas. Je werd het diepe in gegooid, je trotseerde de ijzige handen die je de diepte in wilden trekken, je zwom en bereed de golven alsof het een waterpaard was, de waternekker, Hnikar, de hinniker en je leerde zwemmen. Je leerde het dodenpaard te bereiden, de schimmel, geen reëel paard, maar een schim, een geest. Je werd de ‘Schembart’, de bebaarde geest die kinderen meenam om ingewijd te worden. (5)

Schembart van Neurenberg

Zo werd je één van hen, je hoorde erbij. Een man in het gevolg van Odin, een hele eer, die je door je getoonde moed had gewonnen. Als je de angst overwonnen had, was de boeman geen grote engerd meer. Hij was je god geworden. Niet de verre transcendente god, maar de god dichtbij, die je in je extase zelf kan worden. Je had de angst onder ogen gezien en hem toegelaten, je leerde de kracht erachter kennen en hem meester worden. Zo leer je de energie kennen van iets dat (oorspronkelijk) groter is dan jezelf. En zo ben je zelf je grootste angst geworden. Want wat is er geruststellender dan te weten dat er in het hele enge bos niets rondloopt dat enger is dan jijzelf? (6)

Odin, Yggr en ‘oger’

Odin zal schrik aangejaagd hebben. Hij was de opperboeman in de heidense tijd. Een van zijn bijnamen was Yggr, wat de verschrikkelijke betekent. Yggr kwam mogelijk later in de sprookjes terecht als de boeman genaamd ‘oger’; een grote, woeste, bebaarde, kinderetende kerel. (7) Echter voor zijn ingewijden was Odin meer, veel meer! Hun Odin was de geliefde, ontzagwekkende oppergod. De wijze inwijder, de grote leider met een alziende blik. Hierin is hij vergelijkbaar met de geliefde en alwetende sint van onze tijd.

Odin is de god der doden, zoals sint zijn doden c.q. Pieten heeft. Hij is de god van de inwijding, zoals de sint de dappere kinderen meeneemt en inwijdt. Hij is God van de midwintertijd. Sinterklaas heeft zijn feest slechts een paar weken eerder. En Odin is God van de poëzie, en ook met sint moet je rijmen. Hij was god van de vele namen. Was één van die namen Nicolaas, leefde hij voort in de sint? Odin leeft voort als heilige, maar welke heilige? Odin leeft voort als God, maar welke god? Het is in ieder geval één die je zelf kan worden als je roept met een holle stem; ‘Zijn er hier nog stoute kinderen?’ (8)

Abe van der Veen

1) Dit stuk is behoorlijk speculatief omdat het verband tussen Sint en wilde jacht, Odin en wilde jacht, Odin en Sint, Sint en mannenbonden + inwijding allemaal niet bewijsbaar te maken is, er zijn alleen aanwijzingen voor. Lees het dus graag als inspiratie, niet als wetenschap.
– Mijn vader werd als kind in de jaren veertig nog bang gemaakt met de weerwolf.

2) Noordeuropese mysteriën – Farwerck
Deze zinnen zijn geïnspireerd op de Sundeklazen en Klaasomes van de Waddeneilanden, maar ook op de Germaanse mannenbonden die er ooit in de oudheid geweest zouden zijn. (Kultische Geheimbunde – O. Höffler)
Als kind opgegroeid in het kleine Friese dorpje Ryptsjerk gingen wij te Sinterklaazjen. De oudere – niet meer gelovende kinderen – verkleden zich als sint en Piet en gingen langs de deuren vooral langs de gezinnen met kleine sint-gelovige kinderen. We strooiden daar in de huiskamers met pepernoten en riepen: ‘zijn er hier nog stoute kinderen?’ Vervolgens werden we getrakteerd op snoep.

3) Phantom armies of the night – Claude Lecouteux p. 205 Lecouteux betwijfelt of dit om een doorlopende traditie gaat. Hij vermoedt dat Odin er later weer bij is gehaald.
Noordeuropese mysteriën – Farwerck p. 97 Hij wordt zo genoemd in de middeleeuwse Saksenkroniek. Voor Hnikar zie Edda – Otten Reginsmal vs 18. Daar staat Odin op een rots te midden van de golven en noemt zich Hnikar (oproerkraaier) en geeft raad aan de jonge held Sigurd.

4) Noordeuropese mysteriën – Farwerck p.186
De Harii zijn een van de Germaanse krijgersbonden die door Tacitus worden genoemd in zijn De Germania. Odin of Wodan wordt hier niet genoemd, wel de associatie met nacht en het dodenleger.

5) De waternekker wordt vaak geportretteerd als een waterpaard. In Duitsland heet hij Nick of Nickelmann en is half man, half vis. Northern Mythology – Thorpe p.491
http://de.wikipedia.org/wiki/Schembartlauf De Neurenbergse Schembart hoort meer bij het carnaval, maar als beeld van een angstwekkende schimbaard die kinderen meeneemt past hij goed bij mijn verhaal.

6) Vrij naar Terry Pratchett; door deze wijsheid loopt de heks Granny Weatherwax erg kalmpjes in het donker alleen door een bos.

7) Walker – Dictionary of symbols and sacred objects ogre
De oger werd plots weer bekend door de Pixar anti-held Shrek.

8) De gelijkenissen tussen Odin en Nicolaas zijn frappant. Maar dat is geen reden om te spreken van een rechtstreekse identificatie. Je kan zeggen dat ze een zelfde functie hebben en in een tijd dat andere goden verboden waren, was de ‘next best thing’ een heilige. Hij werd al snel omhangen met dezelfde functies en eigenschappen. Dit is niet hetzelfde als een directe ontlening.

The post Sinterklaas en Wodan: wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is.. first appeared on Abe de Verteller.